The Divine Life Society
Afdeling Aalst
Homepage


De aard van ons conflict: het "zou zo moeten zijn" is niet gelijk aan het "wat is".

Een bijzonderheid van dit conflict is dat we niet altijd beseffen dat we ons in een conflict bevinden. We nemen het niet waar, omdat het een deel van ons wezen werd.

We kunnen niet eeuwig in een conflict gewikkeld blijven. Hoe kun je eruit geraken als je niet weet dat je erin zit? Er is een spontaneïteit in het gedrag van de geest: hij zoekt spontaan uitwegen uit het conflict. Ik doe automatisch zaken om het conflict op te lossen.

Het conflict is niet je ware aard, het is een onnatuurlijke toestand.

Wat onnatuurlijk is kan niet lang blijven duren. Het is de natuur die voortduurt. De Natuur is de waarheid. Wat tegen de natuur is, is tegen de waarheid: SATYAM EVA JAYATE = de waarheid overwint uiteindelijk altijd.

De waarheid van het evenwicht probeert zich in en door het conflict van de geest uit te drukken.

Er zijn vele kanalen voor de uitdrukking van een conflict. Dit zijn verdedigingsmechanismen van de geest. Het zijn pogingen om mensen en dingen te gebruiken om een conflict te verdrijven.

Conflicten sterven niet. Ze zijn zoals schuldeisers. Ze wachten op een gelegenheid om je te pakken.

Een andere manier is: vereenzelviging met grotere groepen (sociaal hulpbetoon, spreken over wereldverbetering ). Mentale conflicten kunnen niet worden genegeerd. Je moet er iets mee doen. Zoals je dat ook moet doen met de schuldeisers.

We moeten te werk gaan zoals dokters, niet zoals zieke kinderen. Ga rustig zitten en denk over dit alles na: "Waarom ben ik in deze toestand? Zijn anderen wel gelukkiger dan ik? "

Je leeft altijd in de toekomst. Je moet jezelf zijn, niet iemand anders. Er is een vreemde stof in je geest, een toxine als het ware waardoor er een valse zelf ontstond. Een zelf dat je niet kunt opgeven en dat je evenmin kunt worden, omdat je dat niet bent.

Word je ware jij en wees gelukkig. Het onware jij is een wolk van conflicten.

Er zijn vele lagen van het zelf, uiterlijk zowel als innerlijk. Uiterlijk: sociaal, nationaal, maatschappelijk, persoonlijk. Innerlijk: lagen die het ware Zelf bedekken zoals wolken de zon bedekken.

Empirische methodes slagen niet, omdat ze de ene zaak niet met de andere oorzakelijk kunnen verbinden, en omdat ze de zin van de dingen niet doorzien.

Als je naar iemand kijkt, zie je niet zijn ware Zelf, maar een bovenopgeplakte zelf. Je moet de dingen leren zien zoals ze in wezen zijn.

Er is een dieper conflict dan het psychologisch conflict: het fundamenteel conflict tussen de mens en de natuur. Niet tussen de mens en de maatschappij. Dat is maar een klein conflict.

De gehele situatie kan als volgt worden samengevat: wat is je relatie met je uitgestrekte omgeving? Als je hierop een antwoord geeft zijn alle vragen beantwoord.

Belangrijke sanskriettermen: ADHYAATMA en ADHIBHOETA.

Adhyaatma betekent datgene wat behoort tot het Zelf, het vanbinnen, het innerlijke.

Adhiboeta betekent datgene wat verband houdt met objecten, het vanbuiten, het uiterlijke.

Wat is de relatie tussen beide?

Hier ontstaat een nieuwe moeilijkheid, wat is namelijk een relatie?

Je antwoordt misschien: "Een soort van verbinding, zoals bv, schakels aan een ketting. " Maar zo eenvoudig is het niet. De natuur ligt buiten ons. We denken dat we hem bezitten, maar dan verlaat hij ons. We bouwen erop, maar de dingen zijn relatief. We zijn niet onafhankelijk.