The Divine Life Society
Afdeling Aalst |
Lezingen van Swami Chidananda gehouden in de vijftiger jaren
in de Yoga Vedanta Forest Academy in Goeroedevs
aashram
EEN ECHTE DISCIPEL
De discipel van Goeroedev Swami Sivananda moet het vuur van verwachting hebben. Hij is de echte discipel van Goeroedev. Als we in deze twintigste eeuw onszelf discipelen van Goeroedev Swami Sivananda willen noemen welk moet dan ons speciaal kenmerk zijn? Het is het vuur van verwachting dat in je brandt. Als je een spiritueel leven wil leiden, moet je hart een plaats zijn waar het vuur van verwachting brandt. Het vuur van Yoga moet dan altijd in je branden. Je kunt niet volledig het uiterlijke patroon van je leven veranderen, maar innerlijk moet er die verwachting zijn. Dit vuur moet dag en nacht branden, wanneer je wakker bent, wanneer je slaapt, wanneer je alleen bent, wanneer je in gezelschap bent, wanneer je mediteert, wanneer je aan het werken bent. Dit vuur mag niet worden gedoofd. Deze verwachting moet altijd een integraal deel van je wezen uitmaken. Dan leid je een spiritueel leven. Als dit vuur er is, moet je je geen zorgen maken over het werk dat je doet, over de plaats waar je woont. Je kunt dan niet het slachtoffer worden van ongebreideld zingenot. Je moet evenwel op ieder ogenblik weten hoe je een indruk moet verbranden als een voorwerp ondanks je waakzaamheid toch in je bewustzijn dringt. Om hem te verbranden voor hij de uiterlijke drempel overschrijdt, zijn er twee technieken.
Ze hebben verscheidene aspecten naargelang van het type saadhanaa dat je doet. Eén techniek is dat je de geest altijd naar binnen gericht houdt. Sta de geest nooit toe volledig naar buiten te gaan, zodat de zintuigen terwijl je je beweegt te midden van de dingen toch naar binnen zijn gericht. Dit is een heel moeilijke techniek, maar hij moet toch worden beoefend. Deze pratyaahaara(terugtrekken van de zintuigen) is van wezenlijk belang. Het is een moeilijke en ingewikkelde techniek, maar het is mogelijk hem te vervolmaken. Het moet het ideaal van de zoeker zijn altijd deze belangrijke kwalificatie, pratyaahaara, te verwerven.
OEDASIENATAA VAN DE GEEST
De andere techniek is onverschillig zijn. Wat betekent iets voor jou? Het betekent helemaal niets voor mij. Wanneer een
vleeseter op de markt loopt dan is het mogelijk dat zijn speekselklieren beginnen te werken aan de kramen met vlees en
vis. Maar een vegetariër doet het helemaal niets. Hij is er niet in geïnteresseerd. Zo ook moeten we in ons een houding
scheppen, door voortdurende overweging, voortdurende svaadhyaayaof studie van de Schriften, die het hebben over de
ijdelheid van de wereld, de waardeloosheid van de dingen van de wereld en de vergankelijke aard van de hele schepping.
Door voortdurend dergelijke gedachten te onderhouden, wordt de geesteshouding in jou geschapen dat de dingen voor
jou geen betekenis meer hebben. Zelfs als je ermee in contact komt, komt er geen reactie op van binnenuit. Deze staat
wordt oedaasienataa (onverschilligheid) genoemd. Je bent gewoon niet geïnteresseerd. In een ding waar je niet van
houdt, ben je niet geïnteresseerd. Dit is de ervaring van mensen betreffende dingen waar ze niet van houden. Deze
houding van niet geïnteresseerd te zijn moet worden uitgebreid. Een zoeker is onverschillig voor de dingen als hij er zich
middenin bevindt. Dit moet geduldig worden gecultiveerd.
Dit is geen technisch iets zoals pratyaahaara. Het gaat om een houding die kan worden ontwikkeld en waarvan de intensiteit geleidelijk kan worden vergroot. Op die manier kan men door pratyaahaara en oedaasienataa voorwerpen wegbranden zodra ze in contact met de zinnen komen. Als je te midden van verleidelijke dingen moet leven, kun je het contact ermee doorsnijden met deze twee processen. Maar als ondanks dat de zintuiglijke waarnemingen toch rechtstreeks in je innerlijke kwartieren doordringen, verwerp ze dan, verbrand ze dan in het vuur van je verwachting. Dit is de uitrusting die je nodig hebt.
HOUD DE GEEST OP IETS GEVESTIGD
Er is ook een positieve manier. Je kunt niet alle voorwerpen uit de wereld verwijderen. Je kunt niet alle mensen uit de
wereld verwijderen. Je moet in de wereld leven. Om die reden wordt je een heel interessante methode voorgesteld. Een
wijze zei dat als je door een bos met vele doorns moet lopen je niet het hele bos met een tapijt kunt bedekken. Maar je
kunt wel een paar schoenen dragen. Dit is zo doeltreffend als een tapijt, want waar je ook gaat, je bescherming volgt je
overal. Op dezelfde manier is het onmogelijk de hele wereld te doen verdwijnen, maar we kunnen ons beschermen tegen
het contact met de wereld. Door pratyaahaara en oedaasienataamoeten we beletten dat de dingen een indruk maken in
de geest. De positieve manier nu is dat je de geest altijd op iets gevestigd houdt. Als je door een plaats moet lopen waar
het verschrikkelijk stinkt, kun je de hele plaats niet besproeien met reukwater. Houd echter een stukje muskus onder je
neus. Je ruikt dan de muskus en niet de stank. Zo moet je ook in gedachten de Naam van de Ultieme Werkelijkheid
herhalen en Naama smarana (herinnering van de Naam) beoefenen, het in gedachten houden van een groot ideaal.
Vedantis zeggen: "Alles is Brahman Satchidaananda (Absoluut Bestaan-Bewustzijn-Zaligheid). Bhaktas zeggen: "Alles
is Raama. Alles is Krishna." Ondertussen herhalen ze de mahaavaakyas (grote uitspraken van de Vedas) of de Ishtha
Mantra (de mantra van de uitverkoren godheid). Deze methodes geven de geest iets positiefs waaraan hij zich kan
hechten.