The Divine Life Society
Afdeling Aalst
Homepage


DE TEMPEL IN SIVANANDA AASHRAM

Uit: Licht van Sivananda, januari 2010, vol. 513

Lezers zetten me aan het werk, maar daar ben ik niet kwaad om        
Een lezer ging in de website van The Divine Life Society op de spirituele kalender kijken. Op 31 december staat er: "Purnima; 66th Anniversary of Pratishtha Mahotsava of Sri Viswanatha Mandir in Sivanandashram." Hij wil weten wat het betekent.

De vrucht van dat werk      
Poernimaa
is volle maan. Oetsavabetekent: feestelijkheid; mahaabetekent: groot. Mahotsavabetekent dus: groot feest. Pratishthais installatie.

Op 31 december wordt in de Aashram op een feestelijke manier de zesenzestigste verjaardag gevierd van de inhuldiging door Goeroedev van de Shrie Vishvanaatha Mandir, de tempel (mandir) van de Heer (Naatha) van het Heelal (Vishva), door installatie van de godheid of moerti. Shrie betekent letterlijk: weelde en wordt eveneens gebruikt in de betekenis van Heer. Een tempel wordt maar een tempel als de godheid erin werd geïnstalleerd. De Ultieme Werkelijkheid is zonder naam en vorm, maar ter wille van de eredienst en de meditatie wordt ze bekleed met naam en vorm.

First things first       
De Shrie Vishvanaatha Mandir staat in het centrum van de Aashram. De tempelruimte zelf, het sanctum sanctorum, is maar klein. In het midden staat de godheid, de Shivalingam, het ovalen symbool van Shivaof Vishvanaatha (Heer van het heelal). Daar rond kunnen een zestal mensen zitten met de benen gekruist voor de poejaaof eredienst.

Tegen de achterste wand staat het mooiste Krishnabeeld dat ik ooit heb gezien. Het is gehouwen uit zwarte steen. Krishna staat er in zijn typische houding op één been, zijwaarts gebogen en spelend op de dwarsfluit. Ieder detail heeft een betekenis. Hij gaat nooit recht door zee, maar gebruikt allerlei slinkse streken. Maar dat doet Hij alleen om je hart te stelen wat niet altijd een gemakkelijke opgave is. Hij laat dan ook geen middel onbeproefd. De fluit stelt de zoeker voor. Alleen als de fluit zuiver is komt er mooie muziek uit.

Het beeld wordt Krishna Moeralie Manohara genoemd. Krishnabetekent letterlijk: zwart. In het duisterste gedeelte van de nacht, wanneer er geen maan is en er nergens lichten branden, verdwijnen alle vormen in één homogene massa van duisternis of zwartheid. Zo verdwijnen in Krishna alle namen en vormen in één homogene massa van zaligheid.

Moeraliebetekent: fluit; het is ook een naam van Krishna als fluitspeler. Manohara betekent: die de geest betovert. Rondom staan ook allerlei andere moertis of beelden van Raama, Sietaa, Ganesha, Devie enz. "Ieder mens is een wet voor zichzelf in dit verband", zei Mahatma Gandhi. Rond de tempel werd in de loop van jaren een heel ruime tempelhof gebouwd waar tijdens speciale programma's enkele honderden mensen kunnen zitten.

Luister naar wat de Mahatma zei  
In From Yaravda Mandirschreef Gandhi: "Als ik er mezelf kon van overtuigen dat ik Hem kon vinden in een grot in de Himaalayas, dan zou ik daar onmiddellijk naartoe vertrekken. Maar ik weet dat ik Hem buiten de mensheid niet kan vinden. Ik beweer dat ik mijn miljoenen ken. Alle uren van de dag ben ik met hen. Ze zijn mijn eerste en mijn laatste zorg. Ik erken geen andere God dan de God die moet worden gevonden in het hart van de miljoenen zonder stem." Gandhi herhaalde duizenden keren: "God is Waarheid." Hij zei: "Er moet Waarheid zijn in denken, Waarheid in spreken en Waarheid in handelen. Toewijding aan de Waarheid is de enige rechtvaardiging van ons bestaan." Hij geloofde in de kracht van het gebed: "Gebed is de sleutel van de ochtend en het slot van de avond. Zoals voedsel noodzakelijk is voor het lichaam, zo is gebed noodzakelijk voor de ziel. Ik stel geen enkele daad zonder gebed. Ik ben geen man van geleerdheid, maar ik beweer nederig een man van gebed te zijn. Ik ben onverschillig voor de vorm. Maar het is beter in het gebed een hart te hebben zonder woorden dan woorden zonder een hart."

Het belangrijkste     
Ganeshpoer, een bergdorpje in Oettarkaashi in de Himaalayas, werd in oktober 1991 verwoest door een aardbeving. We stuurden onder andere het batig saldo van dat jaar, 82.000 Belgische frank, als bijdrage in de heropbouw van Ganeshpoer. De vijfkoppige dorpsraad van Ganeshpoer vergaderde over de bestemming van dat geld. Ze besloten eerst de tempel te restaureren. "Dan komt de rest vanzelf in orde", zeiden ze. Toen Tata, de bekende vrachtwagenbouwer, dit hoorde, schonk hij genoeg geld om het gehele dorp te herbouwen. Dat hoorde ik toen we in 1996 ter gelegenheid van Swami Chidananda's tachtigste verjaardag en het eeuwfeest van Aanandamayie Maa een Yoga Retraite hadden in Oettarkaashi. Op een dag bezochten we Ganeshpoer. De straten zijn amper een meter breed. Op het dorpsplein bezochten wij de gerestaureerde tempel, die gewijd is aan Ganesha. Er werd juist een huwelijk ingezegend. We zamelden onder elkaar een mooi bedrag in en maakten daarmee de glunderende bruid gelukkig. Op de rijweg langs het dorp zagen we nog de sporen van de aardbeving, onder andere het verwrongen ijzer op de oever van de oude brug over de rivier. Men zei me dat het goedkoper was een nieuwe brug te bouwen, dan de oude brug te slopen en er zich van te ontdoen.

Swamiji leidde de Yoga Retraite in de stijl van Aanandamayie Maa, die hield, zoals ik, van stiptheid en discipline. Swamiji had moeite met de tijd: hij kon moeilijk op tijd komen en hij kon ook moeilijk stoppen. Maar Maa zou tevreden geweest zijn: hij begon op tijd en hij liet iemand de bel luiden toen de tijd om was en hij stopte dan ook.