The Divine Life Society
Afdeling Aalst |
EEN GEHOORZAME VROUW
Swami Sivananda
Op zekere dag legde Kabir aan zijn discipel Tek Chand de verscheidene methodes uit die een gezinshoofd moet toepassen om de Godverwerkelijking te bereiken.
Kabir: Je kunt je huis veranderen in een hemel door te handelen in overeenstemming met de richtlijnen van de Schriften (Shaastras).
Tek Chand: Wat, Mahaaraaj? Zijn huis in een hemel veranderen? Ik heb vaak gehoord dat een mens alleen God kan verwerkelijken als hij zich terugtrekt in eenzaamheid en gedurende jaren versterving beoefent. Men zegt dat vrouw, kinderen en eigendommen verschrikkelijke hindernissen zijn op de weg van een zoeker. Het verbaast me dan ook ten zeerste een dergelijke bewering te horen uit uw mond.
Kabir: Ik zal het je uitleggen. Het is heel eenvoudig. Een gehoorzame vrouw is het enige wat daarvoor nodig is. Indien ze haar man behandelt als God zelf en zich gedraagt naar zijn wensen, zelfs zonder er maar een seconde over na te denken, bezit ze de kracht om van hun huis een hemel te maken. Ze verwerkelijkt dan niet alleen het doel van haar leven, maar ze stelt dan ook haar man in staat de Godverwerkelijking te bereiken. Ook haar kinderen zullen lichtbakens van wijsheid en grote Yogis zijn. Ik zie dat je niet overtuigd bent. Kom een dezer dagen eens bij me thuis dan zal ik je de waarheid doen inzien van wat ik zeg.
De week nadien ging Tek Chand Kabir onverwachts opzoeken. Kabir was aan het weven, zijn vrouw was bezig met het uittrekken van de draden. Kabir stond op om Tek Chand te verwelkomen en liet hem plaatsnemen aan zijn zijde. Na te hebben geïnformeerd naar Tek Chands gezondheid, het welzijn van zijn familie en de vooruitgang van zijn saadhanaa (spirituele oefening), vroeg Kabir zijn vrouw een beetje klei te brengen. Zonder een woord van protest verliet ze de kamer en bracht ze de klei. Daarna vroeg hij haar wat geklaarde boter te brengen. Ook dit deed ze onmiddellijk. Hij vroeg haar de geklaarde boter bij de klei te doen en beide goed te mengen. Zonder zelfs maar een teken van verbazing om het vreemde gedrag van haar man deed ze wat haar werd gevraagd. Kabir droeg haar op van de klei balletjes te kneden en ze te bakken in een pan. Tek Chand sloeg dit alles verbaasd gade. Toen de balletjes klaar waren, droeg Kabir zijn vrouw op ze weg te gooien. Ook dit werd uitgevoerd. Tek Chand begreep niet wat dit alles te betekenen had. Hij dacht dat het misschien een speciaal gebruik was in Kabirs gezin. Kabir en zijn vrouw togen opnieuw aan het werk.
Tek Chand: Mahaaraaj, u beloofde vorige keer dat u me zou tonen hoe ik van mijn huis een hemel kan maken. Kunt u vandaag die belofte houden?
Kabir: Maar je zag al een praktische toepassing van wat ik zei. Het is terwille van jou dat ik boter, tijd en werk verspilde. Heb je het nog niet begrepen?
Tek Chand: Is dat alles? Ik zal het mijn vrouw ook laten doen. Is dat alles wat er nodig is om van mijn huis een hemel te maken?
Kabir: Jazeker, probeer het maar. Je zult zelf het resultaat zien.
Tek Chand keerde naar huis terug en wilde het experiment onmiddellijk uitvoeren. Zijn vrouw was in haar kamer kaart aan het spelen met enkele vriendinnen. Tek Chand was ongeduldig. Hij riep haar verschillende keren voor ze zelfs maar antwoord gaf. Toen ze eindelijk verscheen, kwaad om de onderbreking die hij had veroorzaakt, zei hij haar dat ze iets heel dringend voor hem moest doen en dat ze moest ophouden met kaarten. Ze weigerde, maar omdat hij bleef aandringen beloofde ze binnen enkele minuten het spel te beëindigen. Tek Chand zat ongeduldig te wachten en aan zijn avontuur te denken. Na een tijd was ze klaar.
Tek Chand: Indraa, neem wat klei.
Indraa: Lieve hemel, wat moet je op dit ogenblik met klei? Is dat de dringende zaak waarvoor je ons spel bedierf?
Tek Chand: Ga nu niet discussiëren. Haal de klei!
Indraa: Hier is je klei. Ik ga nu terug bij mijn vriendinnen. Ondertussen kun jij nagaan of dit niet dezelfde stof is als dat wat in je hoofd zit.
Tek Chand: Ga niet weg. Het is nog niet gedaan. Breng me wat geklaarde boter.
Indraa: Je hebt het goed zitten vandaag. Ben je nog wel goed bij je hoofd? Moet ik de dokter halen?
Tek Chand: Er is niets aan de hand met mij. Je zult spoedig weten waarom ik je dit alles vraag. Breng nu eindelijk een beetje geklaarde boter.
Indraa: Het is al goed. Hier is je boter. Wat ga je ermee doen?
Tek Chand: Ik ga van dit huis een hemel maken...
Indraa: Ha ha ha! Een hemel nog wel! Dat is het al als ik maar terug kan gaan bij mijn vriendinnen. Jij bent gek. Dat dacht ik al toen ik je zag binnenkomen.
Tek Chand: Doe niet zo dwaas. Giet de geklaarde boter op de klei.
Indraa: Wat? Mijn goede boter verspillen aan een gek als jij? Ik denk er niet aan. Denk je dat ook ik niet goed snik ben? Heb je gedronken of wat? Ga wat op je bed liggen.
Tek Chand: Hier blijven en doen wat ik zeg! En geen vragen stellen. Anders zwaait er wat. Hoor je me?
Indraa: Ik ga geen geklaarde boter verspillen om jou een plezier te doen.
Tek Chand: Als je niet doet wat ik zeg zwaait er wat. Wil je niet dat dit huis een hemel wordt? Haast je wat.
Indraa: Wie heeft je die rare ideeën ingefluisterd? Wil je geklaarde boter, ga ze dan zelf kopen. Je kunt ze dan gieten waar je wil. Wat denk je wel?
Indraa: Kamalaa, Vasanthaa, Soelochanaa! Snel, snel, mijn man wordt gek. Hij slaat me. Help, help!
De buren kwamen toegelopen om te zien wat er aan de hand was. Ook Kabir kwam kijken. Ze grepen Tek Chand beet en lieten hem gaan zitten.
Nandalaal (een buur): Wat scheelt er Tek Chand?
Indraa: Hij is gek geworden. Laat iemand een dokter roepen, hij wil me vermoorden.
Tek Chand: Ik ben niet gek, Nandalaal. Ik wilde dit huis veranderen in een hemel, maar zij wil niet meewerken. Daarom sloeg ik haar.
Nandalal: Wat? Hoe wil je dat doen?
Tek Chand: Als een vrouw plichtsgetrouw haar man gehoorzaamt, verandert het huis waarin zij leven in een hemel. Ik zei haar wat ze moest doen, maar ze weigerde.
Allen die het verhaal hoorden lachten. Kabir vroeg iedereen naar huis te gaan en verzekerde hen dat hij voor Tek Chand zou zorgen.
Kabir: Mijn beste Tek Chand, dat is niet de manier om van je huis een hemel te maken. Je hebt het tegenovergestelde gedaan en er een hel van gemaakt. Het huis waarin man en vrouw ruzie maken is de ergste hel, want alle vrede verdwijnt er. Je kunt niet verwachten de minste vreugde te vinden in een huis waar man en vrouw onophoudelijk in onmin leven. Je hebt niet begrepen wat ik vanmorgen wilde aantonen. Het is niet door dat na te bootsen dat je huis in een hemel zal veranderen. Als men voor de waarde van een stuiver geklaarde boter de hemel kon kopen, denk je dan niet dat alle mensen van hun huis al lang een hemel zouden hebben gemaakt? Maar zo werkt het niet. Wat ik je probeerde duidelijk te maken is het volgende. Een vrouw zou altijd haar man moeten gehoorzamen. Dat betekent niet dat ze onophoudelijk tegen haar zin dingen moet doen als een versterving, omdat ze met die man is getrouwd. Alles wat ze doet, zou moeten worden gedaan met hart en ziel, met eerbied, geloof en genegenheid. Dat doet ze slechts als je haar hart wint door haar vertrouwen in te boezemen en door aan haar wensen tegemoet te komen nog zelfs vóór ze er uitdrukking aan geeft. Je moet haar hart lezen, haar temperament begrijpen, je liefdevol tegenover haar gedragen en haar genegenheid winnen. Dat zal haar ertoe aanzetten je onvoorwaardelijk te gehoorzamen, zonder dat het nodig is geweld te gebruiken. Het huis waarin man en vrouw op die manier leven is zo zeker als wat een hemel op aarde.