The Divine Life Society
Afdeling Aalst
Homepage


OM-ZINGEN

In reacties op de Yoga Retraite waarop de diploma's werden uitgereikt aan de afgestudeerden schreef een van de gediplomeerden dat ze haar vriend, familieleden en haar baas had meegebracht naar het laatste programma waarin de diploma-uitreiking plaatsvond. Ze schreef: "Ze waren nadien allemaal heel enthousiast. Vooral de kracht en de vibratie van de OM-klank lieten een sterke indruk achter. Vicky" Dat verbaasde me, maar het maakte me vooral blij, want het bewijst dat degenen die erbij zaten als toeschouwers en als buitenstaanders aanvoelden dat de deelnemers aan de retraite echt achter het OM-zingen stonden. Mensen voelen het aan of iets op een afstandelijke of op een authentieke manier en met overgave wordt gedaan.

Het hoe
Zit om OM te zingen goed rechtop met de ogen gesloten, zo goed mogelijk ontspannen en wees er vooral hier en nu bij.

Adem diep in, door de neus vanzelfsprekend. Als je me hoort zeggen: "Adem diep in", zul je wellicht, zoals meestal iedereen die niet van wanten weet, de lucht naar binnen willen snuiven, wat een grote fout is, want door de lucht op te snuiven, zuig je de neusvleugels naar binnen en komt er veel minder lucht in de longen.

Adem integendeel heel, heel langzaam in, eerst vanuit de buik, laat de buik daarna wat op zijn plaats komen, zodat hij wat steun kan geven aan de longen die zich vullen met lucht, daarna adem je verder in vanuit de ribbenkas door de ribben te spreiden en ten slotte adem je de longtoppen vol vanuit het bovenste gedeelte van de borstkas.

Open pas dan de mond en laat de o-klank die uit de mond komt rustig opstijgen vanuit de basis van het lichaam. Voel hoe de trillingen zich opwaarts verspreiden. Sluit de mond als de trillingen de keel bereiken en zoem een m. De trillingen gaan daarbij door het gehele hoofd en eindigen in de top van de schedel. Vandaar komt er een respons als een zachte magnetische regen, die je helemaal omvat en ontspant.

Herhaal dit driemaal of in veelvouden van drie. De o-klank is lang, de m-klank is kort. Dit is saattvisch OM, met andere woorden rustig makend OM. OM-zingen met een lange m-klank is raajasisch OM of opwekkend OM.

Het waarom
OM-zingen is een uitstekende methode om een Yogales te beginnen. Het werkt ontspannend, want het doorbreekt stress op twee manieren: het wekt ten eerste evenwichtige trillingen op, die de stress verdrijven zoals geluid vogels uit een boom. OM-zingen schept dus harmonie in het organisme. Je wordt er door OM-zingen ten tweede toe aangezet jezelf te zien op de juiste manier.

De juiste manier
De juiste manier om naar jezelf te kijken is stilstaan bij het feit dat je in wezen iets heel wonderbaars bent, iets waarvoor geen woorden zijn, iets dat buiten het bereik van de geest en de spraak ligt. Je geest kan het met andere woorden niet vatten in idee'n en je hebt er ook geen woorden voor. Maar het is zijn-baar. Het is dan ook van groot belang dat er niet alleen woorden worden aan gewijd, zoals maar al te vaak het geval is, maar dat je leert stilstaan bij je eigen ervaring. Als je er bij het ontwaken bijvoorbeeld een punt van maakt eens stil te staan bij het gevoel dat je hebt als je uit de diepe droomloze slaap komt, dan zul je merken dat je wakker wordt en je ogen opent met de herinnering aan een grote zaligheid. Je rustte in de slaap immers in de zaligheid. En die zaligheid komt van je eigen wezenlijke Zelf. Niemand is dan ook blij als hij uit die staat komt en als hij weer de zintuiglijke wereld wordt ingetrokken, de wereld van de geest en de zintuigen, met al zijn tegenstellingen en zijn kommer en kwel, de wereld waarin je rondloopt als een klein, benepen ikje in een vaak vijandig heelal.

Je verlangt zoals iedereen zonder uitzondering naar die zalige staat van de droomloze slaap. Als hij je wordt onthouden door slapeloosheid ben je daar heel ongelukkig over en grijp je naar de pillen, maar zoals Swami Satchidananda zei: "If you sleep with pills you get up with ills."

In slaapklinieken hebben specialisten ontdekt dat de slaap die wordt opgewekt met pillen slechts schijnbaar diep is en dat het een slaap is die niet de kenmerken van de natuurlijke, verfrissende slaap heeft. Er is maar één oplossing: de geest moet tot rust worden gebracht.

Dit is de opzet van de gehele Yogabeoefening. De definitie van Yoga in de Yoga Soetra van Maharshi Patanjali, de klassieke Yogafilosofie, is dan ook: "Yogashchittavrittinirodhah", of vrij vertaald: Yoga is het verdwijnen van de beroering van de geest. In de volgende twee soetras (aforismen) zegt hij: "Dan rust de Ziener (Bewustzijn) in zichzelf. Anders vereenzelvigt hij zich met de beroering in de geest." Dit is toch duidelijk genoeg.

Wonderbaarlijk verfrist
Het lichaam en de geest worden in de diepe droomloze slaap op een wonderbare wijze verfrist. De reden daarvan is heel eenvoudig. Ze zijn in de droomloze slaap volledig overgelaten aan henzelf en ze kunnen dan hun ding doen in vrede zonder dat je geest het hen moeilijk maakt door, zoals anders het geval is, onophoudelijk stokken in de wielen te steken. Ze worden in de droomloze slaap niet langer gehinderd door het ego, dat er volledig in afwezig is. Het ego is de vereenzelviging met het lichaam en de geest. Je zegt "ik" tegen je lichaam en je geest: "Ik moet naar het toilet. Ik heb buikpijn. Ik ben depressief." Het is het lichaam dat aan ontlasting toe is en dat buikpijn heeft. Het is de geest die depressief is.

We zijn meer vereenzelvigd met de geest dan met het lichaam. Als men bijvoorbeeld zegt dat je er slecht uitziet, dan word je hooguit ongerust en ga je eventueel in de spiegel kijken om te zien of het juist is wat ze zeggen, maar als iemand zegt dat je niet goed snik bent word je kwaad. Hoe minder iemand op het lichaam gefocust is hoe meer hij vereenzelvigd is met zijn geest. Sommige gedreven intellectuelen bijvoorbeeld zijn maar weinig met hun lichaam bezig, maar ze zijn door en door vereenzelvigd met hun intellect.

Alles is altijd voor iets goed
De Nederlandse kankerspecialist Rob Wesdorp, die zelf lymfekanker kreeg, kwam met de Yogafilosofie in aanraking via ene Koot, die zich afficheert als psychosynthesetherapeut. De psychosynthese is een strekking in de psychiatrie waarvan de grondlegger de Italiaanse psychiater Roberto Assagioli (1888-1974) was.

De kanker waaraan Rob Wesdorp leed geeft statistisch gezien een levensverwachting van nog gemiddeld acht jaar. Iemand in zo'n geval zoekt vanzelfsprekend geestelijke bijstand. Rob Wesdorp leerde bij de therapeut als volgt mediteren: "Ik heb een lichaam, maar ik ben dat lichaam niet. Ik heb gevoelens, maar ik heb die gevoelens niet." Enzovoort.

Hij zei dat hij altijd gedacht had dat zijn patiënten overdreven met hun jammerklachten, maar dat hij nu had ervaren dat ze nog onder de waarheid waren gebleven en dat de behandeling tegen kanker wel degelijk een gruwel is. "Het is vervelend als je één aft in je mond hebt", zei hij, "maar het is een marteling als je er honderd hebt."

De pijn en de angst maakten hem rijp voor de therapeut. Er ging geleidelijk een nieuwe wereld voor hem open, zei hij. Hij ontdekte een lager bewustzijn, zoals hij het uitdrukte. En hij wees daarbij op zijn hart. Met andere woorden, hij ontdekte een wonderbaar feit in verband met zichzelf. Hij noemde het een lager bewustzijn, omdat hij het op een lagere plaats ervoer. Hij had dus geleerd uit zijn hoofd te komen. En dat is niets anders dan de Yogafilosofie in een moderne verpakking.

Twee maten, twee gewichten
Als iemand het bovenstaande in de Yogales leert, is de kans niet denkbeeldig dat men zegt dat het indoctrinatie is. Als de psychosynthesetherapeut het zegt wordt het een behandeling genoemd. Als in de oude tijd een vrijdenker in een dorp een ongeluk kreeg, was dat een straf van God. Als een brave christelijke kerkganger hetzelfde ongeluk kreeg, was het een beproeving van God.

Met grote stelligheid
Ik verklaar met stelligheid dat geen enkele therapie aan Yoga kan tippen op voorwaarde dat het echt om Yoga gaat en niet om iets dat uit onwetendheid of kortzichtigheid of geldbejag werd herleid tot een soort onbeweeglijke gymnastiek. Echte Yoga is integraal en geïntegreerd. Dit wil zeggen dat Yoga geen enkel facet van de persoonlijkheid verwaarloost, want een eenzijdige ontwikkeling is nooit goed, en dat het in en door het leven wordt beoefend.

Vernietiging of ontbloting?
Soms hoor je zeggen dat Yoga de persoonlijkheid wil vernietigen. Zo schreef dr.sc. Hendrickx (de dr.sc. staat voor doctor in de wetenschappen): "Op blz. 6 van uw Yoga Magazine zegt Goeroedev toch: 'Dood dit kleine ik.' Het ultieme doel van Yoga is inderdaad de totale vernietiging van het 'ik', dus de persoonlijkheid, en daarmee ook de wil. Welnu, een gemeenschap van willozen en ik-lozen is o zo gemakkelijk te manipuleren."

Dit is natuurlijk niets minder dan onzin. Yoga beoogt immers niet de vernietiging van de persoonlijkheid, maar de ontmanteling of de ontbloting van de persoonlijkheid. Wat we in wezen zijn zit in een harde bolster van vervreemding. Het is die bolster die moet worden gebroken.